Terug in een stormachtig Nederland – Ciara – dat ons even doet herinneren aan de heftige windvlagen aan de kust van Zweden, zijn we klaar voor de volgende stap. Van praten over en discussiëren met, naar aanpakken en doorpakken in de wereld van Ouderenzorg. Bouwen aan de specialist Ouderengeneeskunde van de toekomst, doorontwikkelen van het specialisme Ouderengeneeskunde maar bovenal ook (ver)bouwen van de Ouderenzorg op weg naar 2030.
We kunnen veel meer door de gezamenlijke denkkracht te mobiliseren – collectieve denkkracht – om onze denkrichtingen kracht bij te zetten. Denkrichtingen die daarmee scherper uitgelijnd gaan worden en in heldere denklijnen uitmonden. En dan wordt het Ouderenzorg-reispad echt interessant, want vanuit een heldere SO-denklijn is de stap naar een SO-actielijn heel dichtbij. Daarmee wordt dan de basis gelegd voor een reeks van doel- en resultaatgerichte SO2030 oplossingsrichtingen waarmee we het verschil kunnen gaan maken. Met als inzet duurzame (medische) zorg, behandeling en ondersteuning in lijn met verantwoorde zorg – goed genoeg voor nu voor deze zorgvrager – die recht doet aan het beantwoorden van de complexiteit van de zorgvraag zonder dat et sprake is van overmatige (para)medisch, verpleegkundig en/of zorgkundig handelingen in de Ouderenzorg.
Doe minder met minder en bereik meer samen met de zorgvrager in termen van levensplezier, levensgenot en levenskwaliteit. Oftewel met ‘minder’ gaan samenwerken en samen werken aan ‘meer’ levensgeluk!
Doe minder met minder en bereik meer met Ouderenzorg. Wie durft?
Jan Hendriks